ਐਤਵਾਰ, ੩ ਹਾੜ (ਸੰਮਤ ੫੫੬ ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ)
(ਅੰਗ: ੬੭੩)
ਧਨਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫।
ਤੁਮ ਦਾਤੇ ਠਾਕੁਰ ਪ੍ਰਿਤਪਾਲਕ ਨਾਇਕ ਖਸਮ ਹਮਾਰੇ। ਨਿਮਖ ਨਿਮਖ ਤੁਮ ਹੀ ਪ੍ਰਿਤਪਾਲਹੁ ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੁਮਰੇ ਧਾਰੇ॥੧॥ ਜਿਹਵਾ ਏਕ ਕਵਨੁ ਗੁਣੁ ਕਹੀਐ। ਬੇਸੁਮਾਰ ਬੇਅੰਤ ਸੁਆਮੀ ਤੇਰੋ ਅੰਤੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਲਹੀਐ॥੧॥ ਰਹਾਉ॥ ਕੋਇਤਿ ਪਰਾਢਿ ਹਮਾਰੇ ਖੰਡਹੁ ਅਨਿਕ ਬਿਦੀ ਸਮਝਾਵਹੁ। ਹਮ ਅਗਿਆਨ ਅਲਪ ਮਤਿ ਥੋਰੀ ਤੁਮ ਆਪਨ ਬਿਰਦੁ ਰਖਾਵਹੁ॥੨॥ ਤੁਮਰੀ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ਆਸਾ ਤੁਮ ਹੀ ਸਜਨ ਸੁਹੇਲੇ। ਰਾਖੁ ਰਾਖਨਹਾਰ ਦਇਆਲਾ ਨਾਨਕ ਘਰ ਕੇ ਗੋਲੇ॥੩॥੧੨॥
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੂੰ ਸਭ ਦਾਤਾਵਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਮਾਲਕ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਸਭਨੂੰ ਪਾਲਣ ਵਾਲਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਆਗਵਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਸਾਡਾ ਖਸਮ ਹੈਂ।ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੂੰ ਹੀ ਇੱਕ ਇੱਕ ਇਚ਼ਨ ਸਾਡੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਬੱਚੇ ਤੇਰੇ ਆਸਰੇ ਜੀਉੰਦੇ ਹਾਂ। ਹੇ ਅਨੰਤ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ! ਹੇ ਬੇਅੰਤ! ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ! ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਾਸੋਂ ਤੇਰੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਲੱਭਿਆ ਜਾ ਸਕਿਆ। ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਇੱਕ ਜੀਭ ਨਾਲ ਤੇਰਾ ਕਿਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਗੁਣ ਡਿਸਿਆ ਜਾਵੇ? [੧] ਰਹਾਉ। ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਤੂੰ ਸਾਡੇ ਕਰੋੜ ਅਪਾਰਦ ਨਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੂੰ ਸਾਣੂੰ ਅਨੇਕ ਤੇਰੇਕੀਆਂ ਨਾਲ ਜੀਵਨ-ਜੁਗਤ ਸਮਝਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਜੀਵਣ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੂਝ ਤੋਂ ਸਖਿਅ ਹਾਂ, ਸਾਡੀ ਅਕਲ ਥੋੜੀ ਹੈ ਹੋਰੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਮੁਹ-ਕੜੀਮ ਰੱਖਾਂਵਾ। [੨] ਹੇ ਨਾਨਕ! ਕਹੋ ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਹੀ ਆਸਰੇ-ਪਰਨੇ ਹਾਂ, ਸਾਣੂੰ ਤੇਰੀ ਹੀ ਸ਼ਵੇਕ ਦੀ ਆਸ ਹੈ, ਤੂੰ ਹੀ ਸਾਡਾ ਸੁਖ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਹੇ ਦਇਆਵਾਨ! ਹੇ ਸਭ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ-ਜੋਗੀ! ਸਾਡੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰ, ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਦੇ ਗੋਲੇ ਹਾਂ। [੩] [੧੨]
Leave a Reply